Początki świata według komentarza Wilfrida J. Harringtona w książce ,, Klucz do Biblii”

Opracowała: Maria Gudro-Homicka

Początki świata

   W Księdze Rodzaju w Starym Testamencie nie chodzi o odtworzenie dokładnego przebiegu opisanych wydarzeń, ile o szereg utrwalonych bardzo dawnych przekazów o początkach bądź też całej ludzkości, bądź też własnego narodu.  

Opowiadania te, często o charakterze ludowym, etiologicznym, pouczającym, zawierają echa pewnych faktów historycznych i wielowiekowych doświadczeń dziejowych narodu. To przekazy na całym starożytnym Wschodzie. Oni wierzyli w jednego Boga i swój los wiązali 

z Bogiem. Tworzywo tych przekazów najdawniejszych jest często wspólna z kulturowym dorobkiem starożytnego Wschodu, z jego wyobrażeniami i tradycjami ( np. o potopie,  

o wieży Babel), ale jest w niej czystość myśli religijnej i kierowanym przez charyzmat natchnienia uzasadnieniem teologicznym. Proces wzajemnego oddziaływania tych przekazów trwał bardzo długo tzn. do okresu perskiego. Obecna wersja Księgi Rodzaju wywodzi się 

z kół kapłańskich, które wycisnęły na niej wyraźne znamię teologiczne, porządkując wszystkie materiały ( III wiek przed Chrystusem). 

Księga rodzaju składa się z dwóch ksiąg:

1. Początek świata do Abrahama ,
2. Historia patriarchów,  protoplastów narodu wybranego , pobyt Izraelitów w Egipcie .

Cześć pierwsza to obrazowy opis nie tylko powstania świata i pojawienie się człowieka, ale wyjaśnia na sposób religijny wiele zjawisk, zwyczajów, instytucji, zróżnicowania etniczne 

i językowe, kulturowe  etyczne – pojawienie się zła na świecie i jego złowieszcze owoce.

 W  Księdze Rodzaju chodzi raczej o etapy dziejów ludzkości niż o konkretne wydarzenia ( stworzenie, raj, pierwszy grzech, bratobójstwo, potop, pierwsze przymierze        z Bogiem, wieża Babel). Swoisty koloryt nadają tym etapom rodowody Kainitów,( potomkowie Kaina),  Setytów ( potomkowie Seta ). Przejściem do drugiej części historycznej jest genealogia Senitów,  z których wywodzi się Abraham - uważany przez Izraelitów za przodka całego narodu – 12 rodów Izraela. Księga ta ma wyjątkowe znaczenie teologiczne dla Biblii. Przede  wszystkim daje ona jednoznaczny religijny obraz świata i człowieka na tle planów Bożych, stanowiąc tym samym starotestamentową podstawę dla światopoglądu budowanego na wierze w jednego Boga, Stwórcę nieba i ziemi (wraz z człowiekiem) jest Jahwe –Bóg Izraela, związany ze swym narodem wiecznym Przymierzem. 

Biblia to zbiór ksiąg, literatury pewnego ludu, ludu wybranego, ludu Bożego. Testament to przymierze Boga z ludem Izraela. 

Historia święta Izraela zaczyna się od powołania przez Boga Abrahama (ok. XIX w. przed Chrystusem). Zadaniem Abrahama było uczynienie narodu z dzikich plemion koczowniczych na terenie Palestyny. A w XIII wieku przed Chrystusem Mojżesz, urodzony przywódca                  i prawodawca przekuł ,,pstrokaty” tłum uchodźców w naród, zapoczątkował potężny ruch religijny i dał impuls do powstania wielkiego literackiego dzieła, które jest Bożym darem dla ludzkości. Już w starożytności przedchrześcijańskiej istniało mocne przeświadczenie o bardzo dawnym pochodzeniu pięcioksięgów. Niepamiętna tradycja wskazywała na Mojżesza jako autora ( XIII. w. p. Chrystusem). Trzeba sobie uświadomić, że większość ksiąg Starego Testamentu to dzieło wielu rak, dzieło, które wzrastało w ciągu wielu stuleci . Wszyscy autorzy byli natchnieni przez Boga, chociaż nie zdawali sobie z tego sprawy. Duża część starego Testamentu opiera się na tradycji ustnej wokół patriarchów: Mojżesza, Jozuego, sędziów, Samuela, Dawida, królów Eliasza i Elizeusza.

Biblia-księga natchniona. Kościół chrześcijański (Jezus Chrystus) odziedziczył to Pismo Święte i uznał  Jego święty charakter. Już Jezus przytaczał je jako Słowo Boże, podobnie Apostołowie.

Natchnienie w Biblii 

W ST ,,Duch Jahwe „ jest tajemniczą siłą, która wkracza potężnie w dzieje ludu wybranego          i pełni dzieła Jahwe , Zbawcy i Sędziego. Porywa i przekształca ludzi, umożliwia odgrywanie wyjątkowych ról i kieruje Izraelem. 

W tekstach wcześniejszych ( Sdz 13.25) Bóg ,,owłada”, ,,unosi”, ,,opanowuje „, wzbudza niezwykłą siłę fizyczną , pobudza do bohaterskich czynów, wzbudza proroczy entuzjazm 

i ekstazę, władzę czynienia cudów, dar prorokowania, umiejętność wyjaśniania snów. 

We wszystkich tych przypadkach  Duch ,,zstępuje„ na ludzi jako najwyższy dobrowolny dar Boży. Późniejsze teksty przedstawiają Ducha Jahwe jako spoczywającego - w sposób trwały-

na przywódcach charyzmatycznych. Przychodzi spocząć na Mojżeszu, na Jozue, na Saulu, Na Dawidzie, Na Eliaszu i Elizeuszu. 

Co mówi Księga Rodzaju o pochodzeniu świata  (wg 32 anglikańskich uczonych ) w książce ,, Przewodnik po Biblii”)

Rodzaj ludzki rozpoczął się od jednego mężczyzny i jednej kobiety. Miał być pierwszy mężczyzna i pierwsza kobieta, pierwsi praojcowie ludu i oboje mieli być zdolni dać początek rodzajowi ludzkiemu. 

1. Biblia mówi, że powstali z ,,prochu” ziemi (Rz 2.7). Chemiczna naukowa analiza ciała ludzkiego to potwierdza (węgiel, wapń, fosfor, żelazo, itp.)
2. Pod względem biologicznym pierwsi ludzie należeli do tych istot, która ma tchnienie życia, układ oddechowy taki jak zwierzęta, ptaki i gady. 

W Biblii tym ,co odróżnia człowieka od zwierząt nie jest postawa wyprostowana , odpowiednio rozwinięty mózg ani język, ale to, że człowiek został stworzony na obraz Boga (RDZ 1.26027), czyni wyjątkowym.  Dlatego panuje nad światem. Oczywiście człowiek nie jest podobny do Boga  z wyglądu, nie jest też wszechmocny, ale, tylko człowiek może rozumieć głos Boga  i chcieć Go słuchać. 

Początki religii

Pierwsi ludzie (Adam i Ewa) mogli odpowiadać na głos Boga . Najpierw kochali Go z całego serca, a także kochali się wzajemnie. Ale z trzeciego i czwartego rozdziału Księgi Wyjścia wynika, że ta pierwsza miłość do Boga została zniweczona przez grzech. (wyjście z raju). Dopiero wtedy zaczęli budować przybytek (namiot spotkania, modlitwy) i składali ofiary, aby przebłagać Boga.

MG-H